Being Bilbo

I've been wondering whether I should post this text. Anyway, here it is. 

Like my favorite British witch once said, "Fear of a name only increases fear of the thing itself”. That is why I have written down my fears, named them, so I may fear them

Αχ κατακαημένοι Καβείριοι τι σας έμελλε να πάθετε!

Χθες το βράδυ πήγα να πάρω ένα παγωτό από το ψιλικατζίδικο και όπως σε όλα τα ψιλικατζίδικα εκεί ήταν μαζεμένες οι αξιαγάπητες κατά τα άλλα κυρίες της γειτονιάς οι

Because.

The darkness cannot hide the light.
For it exists because of it.
Without it, it is nothing.

Lies cannot kill the truth.
For they exists because of her.
Without it, they’re nothing.

Death cannot end life.
For he exists because of her.
Without her, he is nothing.

So it seems I can’t be without Υou.
Because;

I am darkness and Υou are light,
I am lies whereas Υou are truth,
I am death and Υou are life.

Ακου Ανθρωπάκο.

O Βίλχεμ Ράιχ είναι ένας από τους συγγραφείς που σου δίνουν μία γερή γροθιά στο στομάχι. Απόσπασμα από το βιβλίο του "Άκου Ανθρωπάκο" 

Θα σου πω γιατί γελούν μαζί σου, ανθρωπάκο επειδή σε παίρνω στα σοβαρά, πολύ στα σοβαρά.

To σκεπιικό σου πάντα χάνει την ουσία. Μου

Άναρχες σκέψεις πάνω στον Φεμινισμό.

Όσοι με ξέρετε καλά γνωρίζετε ότι πάσχω από το μικρόβιο του φεμινισμού. Ποτέ δεν κατάλαβα τον διαχωρισμό των φύλων όσο αναφορά τα στερεότυπα: Οι γυναίκες διαβάζουν μόνο

I feel violated

Δεν ξέρω με ποιον έχω θυμώσει πιο πολύ. Με αυτούς που πίστεψα ή με τον εαυτό μου που τους πίστεψα. 

Σήμερα τα ξημερώματα ψηφίστηκε το τρίτο Μνημόνιο και

Λίγες σκέψεις για το δημοψήφισμα.

Μας έπιασε στον ύπνο χθες ο κ.Τσίπρας. Δημοψήφισμα λοιπόν! Εεεενταξει, μεταξύ μας πάντα εάν έχεις κάτι τύπους με πλακάτ στον Σύνταγμα μέρα-παρά μέρα να διαδηλώνουν για να κάνεις συμφωνία για 13 δις κάτι σπάει μέσα σου και κάτι σπάει

Κενές Σελίδες.

Οι κενές σελίδες είναι γεμάτες συναίσθημα. Ο συγγραφέας έχει ελπίδα ότι θα γεμίσουν. Και ο συγγραφέας που έχει μάθει να ματώνει πάνω σε αυτές τις γεμίζει. Τότε η ελπίδα και το όνειρο γίνονται πραγματικότητα. Και τότε αμφιβάλει. Μήπως τις

Η ρομαντοποίηση της Τρούμπας.

Δεν ξέρω εάν το καταλάβατε αλλά τις τελευταίες μέρες ο Πειραιάς γιόρταζε. Υπήρχαν εκδηλώσεις-ξεναγήσεις σε ιστορικά κτήρια της πόλης, επιδείξεις νυφικών έξω από το Δημοτικό Θέατρο. Το πιο περίεργο, για μένα τουλάχιστον, ήταν η μνεία στην Τρούμπα. Το

Διαπιστώσεις.

Βλέποντας πράγματα που γράφουν οι πραγματικοί απόγονοι του Αλεξάνδρου, του Σωκράτη, του Πλάτωνα στο ίντερνετ καταλαβαίνω γιατί κάποιοι φιλόσοφοι γίνονταν μισάνθρωποι. Εκνευρίζομαι, θυμώνω και κάτι μέσα μου

Μα δεν μιλούσε.

Ο Χ. κάθε μέρα έβλεπε πολλά μα δεν μιλούσε. Έβλεπε να παρκάρουν στις ράμπες στα πεζοδρόμια, έβλεπε να πετούν σκουπίδια στο δρόμο, έβλεπε να τον σπρώχνουν στο

Όμως εγώ πονάω.

Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει. Όμως εγώ πονάω. Πονάω και εκείνος δεν ξέρει τίποτα. Πονάω και εκείνος ίσα ίσα που αναγνωρίζει ότι υπάρχω. Πονάω. Ένα χέρι σφίγγει την καρδιά μου και την συνθλίβει. Και γω σκέφτομαι τα δικά του τα

Και θυμώνω

Είναι και μερικές μέρες, που και όλο πληθαίνουν, που όλο που διαρκούν παραπάνω, που τα πάντα με θυμώνουν. Με θυμώνει η ευγένεια, με θυμώνει η καλοσύνη, με θυμώνει ο,τι εγώ πιστεύω ότι δεν αξίζει. Ο,τι δεν είναι απλό με οργίζει. Και τίποτα τελικά δεν είναι απλό και γω χολιάζω και θέλω να ουρλιάξω. Μα η φωνή δεν βγαίνει. Ποτε της δεν βγαίνει. Ανεβαίνει και με πνίγει. Κλείνει την καρδιά μου. Κλείνει τα πνευμόνια μου. Αλλα δεν βγαίνει να ξεσπάσει. Είναι σαν να κουβαλάω ένα τέρας στις σκέψεις μου και αυτο να τις εξουσιάζει. Να δηλητηριάζει τις αισθήσεις μου, τα αισθήματα μου. Και τότε σιχαίνομαι τον εαυτό μου και η οργή μου μεγαλώνει. Και ριζώνει. Και κρύβεται πιο βαθιά. Ελπίζω κάποια μέρα γρήγορα αυτή η οργή ή να πεθάνει ή να με σκοτώσει γιατι και οι δυο μαζί είναι δύσκολο να ζούμε.

Ένα μέρος κάπως μαγικό.

Για να φτάσεις στο σιδηροδρομικό σταθμό του Πειραιά αποφεύγοντας το πολύβουο λιμάνι πρέπει να περάσεις από την αγορά της πόλης. Οδοί με περίεργα ονόματα όπως Τσαμαδού, Γούναρη, Ναβαρίνου, Καποδιστρίου, Λεωχάρους Αριστείδου και Κέκρωπος οριοθετούν την αγορά. Τα περισσότερα κτίρια σε αυτή την περιοχή ιδιαίτερα όσο πλησιάζει κανείς τον σταθμό ξεπερνούν τους δύο ορόφους. Αυτά τα μαγικά και υπέροχα

The princess little handbook

When the prince is a tool,
And you don't know what to do,
Just look to the sky,
See how high birds fly

And then set your goals.
You control your soul.
You could be good and nice.
That would be wise.

But!

If you want to be misunderstood.
And hit him with a piece of wood.

(I would totally get that) 

You could cause some destruction
and with some deduction
you could be the malfunction
and everyone would see some action