Διαπιστώσεις.

Βλέποντας πράγματα που γράφουν οι πραγματικοί απόγονοι του Αλεξάνδρου, του Σωκράτη, του Πλάτωνα στο ίντερνετ καταλαβαίνω γιατί κάποιοι φιλόσοφοι γίνονταν μισάνθρωποι. Εκνευρίζομαι, θυμώνω και κάτι μέσα μου
βρωντοφωνάζει ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ ΣΟΥΣΟΥΡΑΔΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΕΙΣ; Και μετά απλά σκέφτομαι πως θα ήταν σήμερα κάποιοι φημισμένοι ανάμεσα στους νεοέλληνες. Ο Σωκράτης να κάθεται σε καφετέριες και να κάνει ερωτήσεις σε καγκούρια και να τα εκνευρίζει και να τρώει ξύλο. Ο Πλάτωνας να παίρνει συχνά πυκνά τον δρόμο για το εξωτερικό για να εφαρμόσει την Πολιτεία. Ο Αλκιβιάδης να βρίσκεται έξω και να ακούει για το πόσο άντρες ήταν οι Αθηναίοι και να ξελιγώνεται στο γέλιο. Ο Θεμιστοκλής να χαμογελάει με το πόσοι διαφορετικοί άνθρωποι περπατάνε την Αθήνα. Ο Κλησθένης να μουτζώνει την Βουλή και όλους μας γιατί αυτό που ζούμε που δεν είναι δημοκρατία. Και τελικά καταλαβαίνω ότι η ιστορία έκανε ένα πολύ ωραίο φιλτράρισμα σε όλα τα ονόματα που φτάσανε σε εμάς.