Θέλοντας να ταξιδέψω (μέρος Α) -Apaul

  Κάποτε, σε ένα μικρό χωριουδάκι δίπλα στη θάλασσα, ζούσε ένα αγόρι.

Στο αγόρι άρεσε να ταξιδεύει. Οι γονείς του όμως δεν ήταν εύποροι, και έτσι το αγόρι δεν έβγαινε συχνά από το χωριό. Επειδή όμως η καρδιά του λαχταρούσε τον ανοιχτό κόσμο, δεν σταματούσε ποτέ να ονειρεύεται πως μια ημέρα θα έφευγε για κάποιο μακρινό τόπο.

Αν και το αγόρι δεν είχε εμπειρία από εξωτικά μέρη, του άρεσε να ταξιδεύει με το μυαλό. Όποτε έβρισκε ευκαιρία το έσκαγε από το σχολείο και πήγαινε και καθόταν στη προβλήτα του λιμανιού, και παρατηρώντας τα καράβια να έρχονται και να φεύγουν, έφτιαχνε με τη φαντασία χώρες γεμάτες περίεργα ζώα και παράξενους ανθρώπους. Έκοβε βόλτες σε δρόμους με φανταχτερά σπίτια, κρυφάκουγε τις συζητήσεις στα καφενεία, καυγάδιζε με τα άλλα αγόρια και εντυπωσίαζε όμορφες κοπέλες...

Κάποιες μέρες η θάλασσα ήταν πολύ άγρια για να ταξιδέψουν καράβια, οπότε το αγόρι καθόταν μόνο του στη προβλήτα. Εκείνες τις ημέρες το αγόρι δεν ονειρευόταν πως ταξίδευε σε άλλες χώρες. Εκείνες τις ημέρες σκεφτόταν το μέλλον του στο μικρό χωριό. Παρ’ όλο που το νεαρό της ηλικίας του δεν τον άφηνε να το παραδεχτεί, κατά βάθος το αγόρι αγαπούσε το τόπο του. Και υπό τη προστασία του μικρού φάρου, κρυμμένος από τα κύματα, κατέστρωνε το μεγάλο του σχέδιο για να σηκώσει το χωριό από τη λάσπη και να φέρει χαμόγελα στα πρόσωπα των κατοίκων του. Δεν ήξερε πως θα το κατάφερνε, μιας και κάθε σχέδιο που σκεφτόταν κατέληγε σε κάποιο αδιέξοδο στο οποίο δεν έβρισκε λύση. Αλλά δεν τον ένοιαζε, κάποια μέρα θα τα άλλαζε όλα.

Ήταν μια από αυτές τις ημέρες. Το αγόρι δεν είχε ζήσει πολλούς χειμώνες, όμως αισθανόταν πως κάτι στον άνεμο ήταν διαφορετικό. Δεν ήταν πιο δυνατός, ούτε πιο κρύος από τη μέση καταιγίδα. Αλλά εκείνη τη μέρα ο άνεμος φυσούσε πεισματικά, σαν να ήθελε να ρίξει όλα τα σπίτια στα κύματα. Παρ’ όλα αυτά το αγόρι πήγε στο συνηθισμένο του μέρος στην άκρη της προβλήτας, κάθισε σταυροπόδι και αμέσως χάθηκε στις σκέψεις του.

Τόσο απορροφημένος ήταν, που ολόκληρη η μέρα πέρασε σε λίγες στιγμές. Όταν επιτέλους επανήλθε, είχε ήδη σκοτεινιάσει. Ο άνεμος φυσούσε ακόμη το ίδιο πεισματικά, και όλα του τα μέλη είχαν παγώσει μέχρι το κόκαλο. Το αγόρι τέντωσε αργά τα χέρια του, έτριψε το πιασμένο του αυχένα και σηκώθηκε.

Καθώς όμως γύρισε να φύγει, κάτι στην άκρη του ματιού του του τράβηξε τη προσοχή. Λίγα μόνο μέτρα από τη προβλήτα, μια μικρή χάρτινη βάρκα ανεβοκατέβαινε τα κύματα. Το αγόρι παραξενεύτηκε, γιατί η βαρκούλα δεν φαινόταν να επηρεάζεται από το δυνατό άνεμο ή τη θάλασσα που μετακινούνταν σπασμωδικά από κάτω της.

Μαγεμένο, τι αγόρι πήγε και κάθισε στην άκρη της πέτρινης προβλήτας. Η βαρκούλα σιγά σιγά πλησίαζε προς το μέρος του, ώσπου ακούμπησε ανάμεσα σε δύο πέτρες. Ξαπλώνοντας μπρούμυτα το αγόρι μπόρεσε και την έφτασε. Τη στιγμή που την άγγιξε όμως ένιωσε τα δάχτυλά του να καίγονται, και τραβήχτηκε γρήγορα. Σαστισμένο έβαλε το χέρι στο στόμα του. Αμέσως όμως συνειδητοποίησε πως ο πόνος είχε φύγει όσο ξαφνικά όσο ήρθε.

Διστακτικά το αγόρι άπλωσε πάλι το χέρι του. Αυτή τη φορά όταν άγγιξε τη βαρκούλα δεν κάηκε, αλλά μια περίεργη ζεστασιά απλώθηκε από τα δάχτυλα σε όλο του το σώμα.

Προσέχοντας να μην τσαλακωθεί, το αγόρι σήκωσε τη χάρτινη βαρκούλα από το νερό, την έβαλε στη τσέπη του, και έτρεξε στο σπίτι.

Las Hedas! -Spyri

This is a story I wrote for Spanish Class, here is just a quick translation I made last night:

It was a cold December night when the beautiful couple walked in to a bar in Athens. The room was smoky and noisy; people were slowing dancing Michael Buble’s Fever adaptation.  The man was tall with long blonde hair. The lady next to him was breathtaking: she was brunette with big brown eyes that captured every man and woman in the room. The waiter came soon after, and brought them their drinks, hypnotized by the woman‘s look. 
Couples were dancing around the room, and everyone was feeling cheerfully dizzy. The strange couple started dancing too. Their dance was divine. They were sweating across the dance floor emitting some sort of light. As they were dancing faster and faster, their appearance started to change. The man’s hair turned almost white and got shorter, his ears got pointy and his eyes turned light green. The female, while chanting in an unknown language, was changing too. Her hair became red like fire and her eyes were now green too. Her ears were like the male’s.  
The light became stronger and stronger, now they both looked like gods! Their fingers became longer and their teeth turned sharper. Then suddenly, they parted away. Only a scream was heard: "Fairies!" And the couple jumped among the hypnotized people. They were biting them and cutting pieces of them. In a half of hour there was no one alive. The deadly couple was catching its breath. They put their disguise back on and left the massacre scene. 
The next day's Greek newspapers headlines were all about the murder in the small bar.

A mother's love

Once upon a time, in a small town far away lived an old widow and her only son. She was a hard working woman and managed although she had no one to help her with raising her son with love and dignity. 
Time was passing in the little town peacefully. Her son grew up to be the most handsome man in the town and as all people, he had his own gift from God: he was a great musician. He sang and played the guitar like and angel. 
But one day, the world was turn upside down for the people of this insignificant little village. A young lady and her maid had moved into the town. The young lady was so beautiful that men and women gasped in her sight. 
Time went by, as every man, young and old, fell in love with her. But she declined everyone’s love, or made them fulfill impossible tasks, that either made them quit or die trying. The boy too was surrendered to her love, but he never expressed his feelings to the young woman. 
One Sunday after service, the young man was all alone singing in the woods just outside the town when the girl approached him and confessed him undying love for him. The boy was amazed by her beauty. She asked him to play the guitar so she could sing, and as she sang, she bewitched the boy. She told him that in order to be with him he had to answer her one simple question: Who did he love more, her or his mother? 
The boy immediately answered that she was his only love. Prove it! the girl said. Bring me your mother’s beating heart by sunset. And then she left him alone. The boy ran home with a burden on his heart. He loved his mother but the girl had bewitched him. When he reached home, his mother was calmly asleep in her bed. Without thinking too much, he grabbed a knife and took his mothers heart out from her chest. Crying, the boy left his house with blood dripping from his face and hands. He ran to the woods.
But as he approached the girl he tripped and fell before her feet. As his chest touched the ground the boy gasped, and the heart glowed and asked: Are you well my only son? Are you hurt? 
All that time the girl had just been standing there, but as she heard the mother’s voice, a tear run down her cheek and a scream similar to a wounded animals left her mouth. She fell on her knees crying, picked the heart up and held it as close as she could to hers. And she cried and screamed, and while this was happening she started to change. Her features melted, as she transformed before the boy’s eyes: now she looked more human and for a split of a second it was not the girl hugging the heart but his mother was hugging her. All that time the young woman was bewitched. The maid she had with her was a powerful witch, that had cursed her not to feel loved herself unless she encountered true unconditional, pure love in someone else. 
The town people ran to the house to find the witch, but there was nothing there but a small trail of ashes. The mothers love had vanquished her. 
Time went on in the little town, and the boy lived happily ever after with his wife, and his mother who was always there to protect them. When the time came for the widow to die, the boy, the girl and their children were near the loving woman, and as she was withering away an angel of the Lord came and took her with him to heaven as if she was an angel herself.